Otoemisja akustyczna należy do badań przesiewowych słuchu, jest wykonywana u wszystkich noworodków, już w drugiej dobie ich życia. Sama otoemisja to odpowiedź komórek słuchowych ślimaka na impuls lub trzask z sondy tonalnej.
Warto wiedzieć, że otoemisja występuje nie tylko u noworodków, lecz wszystkich osób — niezależnie od wieku, które nie nie miały wcześniej problemów ze słyszeniem. Wskazania do badania otoemisji akustycznej:
Ponieważ jest łatwą, obiektywną i bezinwazyjną metodą diagnostyczną pozwalającą ocenić czynności ślimaka potwierdzając, że komórki słuchowe pracują prawidłowo. Samo zarejestrowanie otoemisji, nie pozwala wnioskować o prawidłowym funkcjonowaniu dalszych części układu słuchowego, jednak pozwala wykluczyć część przyczyn niedosłuchu.
Jako metoda diagnostyczna, oferuje ona rzetelne dane, jednakże należy zwrócić uwagę na potencjalne czynniki ograniczające. Mogą nimi być nieprawidłowe upowietrznienie ucha środkowego oraz zaburzony układ przewodzący, który powinien gwarantować dotarcie dźwięku do ucha wewnętrznego. Zaburzenie ciśnienia w jamie bębenkowej i w przewodzie słuchowym zewnętrznym również może mieć wpływ na parametry odpowiedzi otoemisji akustycznej.
W związku z powyższym należy mieć na uwadze, iż w trakcie badania można nie stwierdzić otoemisji akustycznej. Nie musi to jednak świadczyć o utracie słuchu u dziecka. W przypadku noworodków zdarza się, że pomieszczenie, w którym wykonywano badanie, mogło być nieszczelne, tudzież błona łożyska matki lub płyn owodniowy zatykały kanał słuchowy. Podobnie sprawa wygląda, podczas wszelkiego rodzaju przeziębień lub zapalenia ucha środkowego, co również mogło zakłócić badanie.
Badanie wykonywane jest w dźwiękoszczelnym pomieszczeniu, a polega ono na umieszczeniu sondy pomiarowej w przewodzie słuchowym.
Sama sonda składa się z głośnika, który emituje dźwięki oraz niezwykle czułego mikrofonu, którego zadaniem jest rejestracja otoemisji. Za każdym razem, gdy bodziec dźwiękowy wprawi w ruch komórki słuchowe, te wytwarzają dźwięk wtórny, który zostanie odebrany przez mikrofon. W przypadku dzieci badanie wymaga małej ruchliwości.